Έτσι σώθηκε το δάσος Δαφνίου | Αντώνης Καπετάνιος: «ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ…»
Αντώνης Καπετάνιος: «ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ…» | Ο Ιωάννης (Τζον) Θεοτόκης, «έτσι σώθηκε το δάσους Δαφνίου και η απαγόρευση αιγοβοσκής στην Πεντέλη…»
[στη φωτογραφία, ο Ιωάννης (Τζον) Θεοτόκης]
(…) Επειδή λοιπόν η πολιτεία μας δεν είναι «ιδανική», παραστρατεί. Ως «ορθολογιστικά»/ «πραγματιστικά» σκεπτόμενη, λειτουργεί με λογικές κόστους ‐ οφέλους, λες και το περιβάλλον για τον πολίτη είναι προϊόν συναλλαγής κι ανταπόδοσης, λες και είναι οικονομικό προϊόν.
Σκέφτεται το κόστος, τη δαπάνη της προσφοράς, παρά την (άυλη) αξία της, παρά το (ουσιαστικό) όφελος για τον πολίτη της. Είναι δέσμια του ρεαλισμού της, του δύστηνου ορθολογισμού της, κι ένοχη για τον πλανερό πραγματισμό της.
Άλλοι όμως, σε εποχές όχι μακρινές, δε δίσταζαν να «παραλογιστούν», για να ωφεληθούν! Φέρνουμε στο νου τον Έλληνα πολιτικό Ιωάννη (Τζον) Θεοτόκη, ο οποίος ως Υπουργός Γεωργίας στη δύσκολη οικονομικά εποχή του Μεσοπολέμου (η Ελλάδα τον Μάϊο του 1932 είχε κηρύξει πτώχευση), δεκαπλασίασε τις πιστώσεις για τα δάση, καθότι θεωρούσε ότι επενδύοντας στη δασοπονία, δηλαδή στο φυσικό σου περιβάλλον, αναβιβάζεις την αξία της χώρας σου, που είναι η μόνη αξία που της δίνει δύναμη και προοπτική ανόδου στην κάθοδο της κρίσης. «Η άνοδος μιας χώρας απορρέει από την αξία των τόπων της», υποστήριζε –αυτά ως μαθήματα για τους σημερινούς ηγήτορες…
Ο «νέστορας» δε της ελληνικής δασοπονίας Αναστάσιος Στεφάνου, ένας από τους σημαντικούς διανοούμενους γεωτεχνικούς του Μεσοπολέμου, αναφέρει ένα περιστατικό, που δείχνει την ισχυρή βούληση του Θεοτόκη για την προστασία του φυσικού αγαθού, του δάσους. Λέγει: «Χάρις εις την ανωτερότητα του ήθους και τον ακέραιον χαρακτήρα του Θεοτόκη ολόκληρος ο δημόσιος χώρος ο περικλειόμενος μεταξύ Δρομοκαϊτείου Νοσοκομείου και Σκαραμαγκά –δάσος και δασική έκτασις αρκετών χιλιάδων στρεμμάτων– ανήκων άλλοτε εις την διαλελυμένην Μονήν Δαφνίου, εσώθη από αρπακτικούς όνυχας μιας σπείρας ισχυρών στελεχών του κόμματος, εις το οποίον και ο ίδιος ανήκεν. Την εν λόγω έκτασιν διεξεδίκει διά πλαστών τίτλων και δολίων μέσων σπείρα, ελπίζουσα κυρίως εις την υποστήριξιν του κόμματος του.
Ο Θεοτόκης, διαφωτισθείς από την Δασικήν Υπηρεσίαν και επικουρούμενος από τον λαμπρόν δικαστικόν ‐ εφέτην, πρόεδρον του Πρωτοδικείου Αθηνών, μακαρίτην Δημητρακάκην, ανέτρεψε σφαλεράς αποφάσεις και έσωσε την έκτασιν του Δημοσίου και το δάσος του Δαφνίου, αδιαφορήσας εις τας πιέσεις και τας επικρίσεις των ενδιαφερομένων ισχυρών του κόμματος!!!»
Σε άλλη δε περίπτωση, που αφορούσε στην απαγόρευση της αιγοβοσκής στην Πεντέλη, αν και βρέθηκε ο Θεοτόκης σε δεινή θέση λόγω της μεγάλης πίεσης των κτηνοτρόφων της περιοχής, οι οποίοι έβαλαν μπροστά «αττικάρχας βουλευτάς», για τη μη προώθηση του μέτρου, δεν υπαναχώρησε. Όταν δε οι ισχυροί αττικάρχες βουλευτές προκάλεσαν σύσκεψη για το θέμα στο πρωθυπουργικό γραφείο (πρωθυπουργός ήταν ο Παναγής Τσαλδάρης), ο Θεοτόκης άκαμπτος σηκώθηκε και ψύχραιμα είπε: «Εάν κε Πρόεδρε πρόκειται να αρθεί η απαγόρευση, εγώ δεν υπογράφω τοιαύτην απόφασιν και παραιτούμαι». Ο Θεοτόκης έμεινε τελικά στη θέση του χωρίς να δοθεί συνέχεια, και η απαγόρευση της αιγοβοσκής ίσχυσε.
(από το βιβλίο του δασολόγου – περιβαλλοντολόγου Αντώνη Καπετάνιου “ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ. Το κοσμοείδωλο της ανάπτυξης και το μέλλον της γης”, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2019)
Βιογραφικό – συγγραφικό έργο του Αντώνη Καπετάνιου [ΕΔΩ]
