Η ζωγραφική του Θεόδωρου Λαζαρή (1882 – 1978) | Από την οπτική πραγματικότητα στην ποιητική ερμηνεία του φυσικού χώρου | Δύο πίνακες από τη Μονή Δαφνίου

Με αφορμή την 18 Απριλίου 2020: την Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών, την οποία το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ την έχει αφιερώσει στη Μονή Δαφνίου, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, παρουσιάζουμε δύο σχεδόν άγνωστους πίνακες ζωγραφικής του Θεόδωρου Λαζαρή (1882 – 1978).

Οι δύο πίνακες από το προαύλιο χώρο της Μονής Δαφνίου, προέρχονται από την παρουσίαση του Χρύσανθο Χρήστο με θέμα «Η ζωγραφική του Θεόδωρου Λαζαρή – Από την οπτική πραγματικότητα στην ποιητική ερμηνεία του φυσικού χώρου».

Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την ενδιαφέρουσα παρουσίαση. Στην αρχή ο Χρύσανθος Χρήστου γράφει: «Η δωρεά του Θεόδωρου Λαζαρή, εβδομήντα έργων του, στον Δήμο Λιβαδειάς, της ιδιαίτερης πατρίδας του, τον Δήμο με υποτροφία του οποίου μπόρεσε να σπουδάσει ζωγραφική, αποτελεί αναμφίβολα μια σημαντική προσφορά. Περισσότερο, επιτρέπει στον επισκέπτη της αίθουσας Λαζαρή, στο θαυμάσιο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λιβαδειάς»

Στη συνέχεια, και αφού παρουσιάζει διάφορα άλλα έργα αναφέρεται και στη Μονή Δαφνίου. Συγκεκριμένα γράφει:

«Μια σειρά έργων του Λαζαρή, χρονολογημένων από τη δεκαετία 1930-1940, μας επιτρέπουν να διαπιστώσουμε την όλο και μεγαλύτερη προτίμησή του για τις εμπρεσσιονιστικές διατυπώσεις και τα προσωπικά στοιχεία. Είναι έργα, όπως το Δαφνί.»

Και στη συνέχει ο ερευνητής  γράφει: « Στο Δαφνί- θέμα που έχει απασχολήσει το Λαζαρή και σε άλλες του προσπάθειες- έχουμε μια συνομιλία του πρώτου με το δεύτερο επίπεδο, των ανοιγμάτων των καμπυλόγραμμων, μελωδικών τόξων με τα βαριά κάπως χρώματα και το καταλυτικό φως του επάνω μέρους των τοίχων. Με τον τρόπο αυτό, ο καλλιτέχνης μας δίνει και κάτι από τον χαρακτήρα του οικοδομήματος, αφού σχεδόν εξαϋλώνει το σύνολο.»

#18April
#ICOMOS
#SharedCultures
#SharedHeritage
#SharedResponsability
#IcomosIDMS2020

#culture2020_NFGR