21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας και Ποίησης με το ΔΑΣΟΣ (1898) του Μιλτιάδη Μαλακάση

[Το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ως οικολογικό και πολιτιστικό σωματείο εορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας και Ποίησης, 21 Μαρτίου, με το ποίημα του Μιλτιάδη Μαλακάση ΤΟ ΔΑΣΟΣ (1898). Η φωτογραγία/ πίνακας είναι από τον ιστότοπο “Στο δρόμο της ποίησης

ΤΟ ΔΑΣΟΣ (1898) –  Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869 – 1943)

[το ακούμε ΕΔΩ]

Το δάσος που λαχτάριζες/ ώσπου ναν το περάσεις,
τώρα ναν το ξεχάσεις/ διαβάτη αποσπερνέ.

Μιαν αυγινή, το κούρσεψαν/ ανίδρωτοι λοτόμοι,
κι εκεί είναι τώρα δρόμοι/ διαβάτη αποσπερνέ.

κι έσπαε τα γόνατά σου/ δε θαν το ακούσεις πλια,

το πήρανε στα διάπλατα/ περίτρομα φτερά τους,
και τόκαμαν λαλιά τους/τα νύχτια τα πουλιά.

Και κάτι που βραχνόκραζε/ με μιαν φωνή ανθρώπου,
στο ημέρωμα του τόπου/ βουβάθηκε κι αυτό·

πόβλεπες σ’ ένα χέρι/ να σειέται αστραφτερό.

Το σιγαλό τραγούδισμα/ που σ’ έσερνε, διαβάτη,
σε μαγικό παλάτι, / δίχως ελπίδα αυγής,

το πήρανε – για κοίταξε – /στερνήν ανατριχίλα
τα πεθαμένα φύλλα/ που απόμειναν στη γης.

μα κρύφια σου χτυπούσε/θανάτου μουσική,

χάθηκε με την άγγιχτη/ που την κρατούσε, κόρη,
στα πέλαγα, στα όρη, /να μην ξανακουστεί.

Το δάσος που λαχτάριζες/ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις/ διαβάτη αποσπερνέ,

γεννήκαν νεκροκρέβατα/ τα άγρια δεντρά του τώρα
και θα το βρεις στη χώρα/ διαβάτη αποσπερνέ.